Urodzony. 2 sierpnia 1877 r. w Grabowie nad Prosną, syn Józefata Kanteckiego, listonosza i Antoniny z Langów. Ukończył szkołę ludową a w latach 1891 - 1898 uczył się zawodu urzędnika przy osobie komisarza obwodowego M. Nehringa w Grabowie; w 1893 r. został sekretarzem komisarza. Za polską postawę narodową nie był dopuszczony do eksternistycznej matury w gimnazjum realnym. We wrześniu 1898 r. rozpoczął służbę w 20 pułku artylerii polowej (lekkiej) w Poznaniu; w wyniku wypadku zwolniony z wojska, pracował jako referent Wydziału Powiatowego w Brzegu nad Odrą. 1 kwietnia 1901 r. otworzył w Grabowie sklep wielobranżowy, z czasem ukierunkowany na handel tkaninami i pasmanterią. Równocześnie rozpoczął aktywną działalność społeczną: w Polskim Towarzystwie Przemysłowym, w Towarzystwie Czytelni Ludowych, w dozorze szkolnym katolickiej gminy szkolnej w Grabowie (interweniował w czasie strajku szkolnego w 1904 r.), współtworzył Polskie Towarzystwo Kupców Samodzielnych. Niemal do końca życia mieszkał w swym grabowskim domu przy Rynku 18. Przez trzy lata społecznie pełnił obowiązki wójta gminy Grabów, w 1909 r. był wybrany członkiem rady miejskiej, a w 1912 - deputowanym do sejmiku powiatowego. W listopadzie 1918 r. został członkiem Powiatowej Rady Ludowej w Ostrzeszowie, w grudniu był jednym z delegatów na Polski Sejm Dzielnicowy w Poznaniu, zaś 6 stycznia 1919 r. zainicjował utworzenie powstańczej kompanii w Grabowie, a od marca 1919 do 1921 r. był pierwszym polskim burmistrzem w tym mieście. Od sierpnia 1928 jako przewodniczący rady miejskiej ponownie pełnił obowiązki burmistrza. W sierpniu 1939 r. Kantecki wyjechał do Poznania, potem do Kostrzyna Wlkp., a od stycznia 1940 r. mieszkał w Warszawie. Był pełnomocnikiem Zgromadzenia Sióstr św. Wincentego á Paulo w majątkach ziemskich: Pęchory, Runów, Zbiska i Wólka Pęcherska; w 1942 r. dzierżawił ogrodnictwo pod Jeziorną. Po wyzwoleniu wrócił do Grabowa, pod koniec życia mieszkał u córki w Poznaniu - tam też zmarł 5 lutego 1963 r. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Grabowie. Pozostawił rękopiśmienne, obszerne pamiętniki, we fragmentach opublikowane w latach 1984 - 1985 na łamach miesięcznika Południowa Wielkopolska. W sierpniu 1903 r. zawarł związek małżeński ze Stanisławą Ilską; dzieci: Aniela (zam. Bollandowa, lekarka) i Teodozja (zam. Hołdowska). Opracował Marek Rezler